Blog

Υπερήπειρος Ροδινία Δεν θέλησαν ποτέ τα κύταρρα Να αγαπηθούν μεταξύ τους Ούτε να παύσουν την ανυπαρξία Επινόησαν λοιπόν την φθίση Και την πλήρη κάλυψη Με παγωμένο νερό Περίεργο Πώς το διάφανο γίνεται λευκό Σχεδόν μάρμαρο   Υπερήπειρος Ροδινία Δεν θέλησαν ποτέ τα κύταρρα Να αγαπηθούν μεταξύ τους Ούτε να παύσουν την ανυπαρξία Επινόησαν λοιπόν την […]

Τζόκερ- Κόψαν και μοίρασαν   Κάθισαν στο τραπέζι αντικριστά Άπλωσαν τα χέρια Πάνω στο ξύλο Έκρυβαν καλά τα χαρτιά σε λινά μανίκια Άφησαν στα μάτια μόνο  ασπράδι Το βλέμμα σε αναστροφή Ακούμπησαν  κατά λάθος τα πόδια Κάτω από το τετράποδο Στο οποίο κάποτε μεταμορφώνονταν. Το φύλο τους δεν ένιωσε παλμό Δεν μίλησαν για μια ώρα

Μέτρηση ποίησης σε ένα οβάλ περιβάλλον   Κυρίως έρχεται η τελεία Όμορφη Στρογγυλή Αποφασισμένη Ακολουθεί το ερωτηματικό Η παρένθεση Η επίφαση Η άνω και η κάτω στίξη Η ανάγκη για συνέχεια Η αποσιώπηση Έρχεται θριαμβευτικά η ευχή Να υποτάξει Να προστάξει Να διακυνδυνεύσει Προστακτική ευκτική Και με ένταση Μας απομένει ένας υπερσυντέλικος χρόνος Και τίποτα

Σε αυτήν την καμπύλη του χρόνου θα συναντηθούμε Δυο μικρές περιπτώσεις αγωνίας Σε μια ιστορία που περιέχουμε και δεν μας περιέχει Κι έπειτα η μουσική, το θάμβος, η φαντασίωση, η προσμονή , η ματαίωση Ακριβώς την στιγμή που τα μάτια μας θα κοιτάξουν Ούτε αλλήθωρα, ούτε ονειροπόλα το ένα το άλλο Τότε θα είμαστε σε

Σε αγάπησα Εκείνη τη νύχτα Που το σχήμα των φρυδιών σου Ακούμπησε το δέρμα των δαχτύλων μου Κι έμεινε ίδιο Σ’ αγαπώ για εκείνη τη νύχτα Που διστακτικά γράπωσα Το πόδι σου κι ελάχιστα Άπλωσα  προσμονή   Άπλωσα προσμονή Στο πόδι σου ελάχιστα Όταν διστακτικά Γράπωσα εκείνη τη νύχτα. Σ΄αγαπώ Κι αυτό έμεινε  ίδιο Όταν

Παρά  την σύντομη ζωή τους μερικά φτερωτά έντομα αυτοκτονούν ακαριαία Κυρίως  απογευματινές ώρες  καλοκαιριού καθώς πέφτουν με δύναμη πάνω στο μέτωπο, στο κράνος ή στα γυαλιά ηλίου ανθρώπων που- χαλαροί, αλατισμένοι, αμέριμνοι -γυρνούν με μοτοσικλέτα  από παραλία   Το κάνουν ίσως για να μιμηθούν πέτρες που κάποιοι θα ‘θελαν να ρίξουν. Μάλλον για να τους

Η νόσος των δυτών χρειάζεται πάντα μια κρούστα αμφίεσης Μη περατή ορατότητα και μια κρυστάλλινη επιφάνεια Ανάδευσης Ενθάρρυνσης και πνιγμού Αναδίπλωση της αναπνοής Μια κατακόρυφη καταβύθιση Μια πνοή συρίττουσα Ένα βάθος βυθού γεμάτο Διακυμάνσεις κοιλάδες οροπέδια Πλάσματα εξωτικά Το φεγγάρι να διαθλά τον ήλιο Σε στρώσεις Διαζώματα ψυχρότητας   Μια άβυσσος τραβηγμένη            στα όρια Του

Μην ταράζεστε, ήρθαν από μακριά τα κάλπικα βιβλία Και τα σημειωματάρια την στιγμή του αστικού μύθου Ήρθαν από μακριά οι υποσχέσεις Κι ευτυχώς καμιά δεν κρατήθηκε αρκετά και με συνέπεια Μια τετράγωνη σκέψη που έχει ρίξει και τις τέσσερις πλευρές  στο πάτωμα Βέβαια πάνω σε αυτό ο έρωτας έλαβε χώρα Ευτυχώς χωρίς σύνορα   Μια

Είπα πως θέλω να παραμορφώνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου Από την πολλή έκφραση την ένταση μέσα στην φλέβα την επιθυμία την σύγχυση Δεν εξημερώνονται τα όνειρα εύκολα ούτε οι ακίδες των χρόνων πάνω στα έπιπλα Κανένα γυαλόχαρτο δεν ζήτησα για τις λέξεις, ξέρεις Αλλά ούτε λύσιμο κόμπων επεδίωξα Έτσι ήρθε η έννοια να πλακώσει την

Untitled   When you come with your image under the skin I wave to you dancingly no one becomes free from oneself Touch in the eyes there is a probable improbable sun   Άτιτλο   Όταν έρχεσαι με την εικόνα σου Πίσω από το δέρμα Σου γνέφω χορευτικά Κανείς δεν γλιτώνει Από τον εαυτό Άγγιξε