Απροσδόκητα ξεκίνησα να βάζω τον κύκλο
Γύρω από την κιμωλία
Να σχεδιάζεται με τα ροκανίδια ενός ξυσίματος
Η αποφλοίωση του αργού
Και της στατικότητας
Και της γραμμής
Και η γραμμή να γίνεται κύκλος από μόνη
Της επαφής με το δάπεδο
Η κιμωλία στη μέση
Η κιμωλία στιγμή του άχρονου
Ιπποτικός στοχασμός
Και ευθύτητα
Και κάποτε αφήνει αποτύπωμα
Σαν χνουδωτή ευχή
Όταν την παίρνει ο αέρας
Ένα εκατοστό προς το δίπλα
Και τότε δημιουργείται επάλληλος κύκλος
Και μετά αέρας ή άνεμος
Ή ό,τι
Και πάλι μετατόπιση
Και πάλι επάλληλος κύκλος
Γύρω από άλλη κιμωλία
Και κάποτε η κιμωλία
Γίνεται περιφέρεια περάσματος
Και κάποιο χέρι την πιάνει από τη μύτη ψηλά
Και τη ζυγώνει στο δάπεδο
Και την καυτηριάζει στο μαύρο
Και το άσπρο πιο έντονο
Και τότε δημιουργεί ολόκληρο κύκλο ανθρώπινο
Και καρό περάσματα πουκαμίσου
Και κανείς δεν θέλει να κάνει βήματα
Σε πεζούλια που σχεδιάζονται κυκλικά
Πολύ απλά χωρίς αφετηρία
Χωρίς τέλος
Κάποιος τολμηρός στοχεύει στο έσω
Κάποιος φοβισμένος τσαλαβουτάει στο έξω—
Περίγραμμα
Κάποιος πεθαμένος
Σχεδόν χαίρεται
Βρίσκει χώρο μέσα εκεί να στοιβάξει
Το σώμα του
Να υπονοήσει τον τρόπο της αυτοβουλίας
Ή της αυτοχειρίας
Να τα κάνει πιο εύπεπτα τα σενάρια αστυνόμευσης
Και βρίσκει πάντα πεθαμένος και μόνος
Την ροή στον κύκλο ζωής και θανάτου
Χωρίς σταματημένες τελείες αφαίμαξης
Και κάποια στιγμή πάλι
Ο άνεμος
Ή ο θάνατος
Ή ο δολοφόνος
Και αλλάζει το κέντρο του κύκλου
Και αλλάζει τρόπο η αυτοκτονία
Και κάποια στιγμή
Ο κύκλος μεγαλώνει
Γίνεται όγκος — διαστάσεις τρεις
Λέγεται υδρόγειος
Και πολλά πτώματα — άνθρωπος
Και μια κιμωλία έξω φτιάχνει στεφάνι
Ατμόσφαιρα που τη χωρίζει από το σκοτάδι
Του χάους
Και το περιφρούριο
Αγκυλωτό του άστρου
Περικλείει κορυφές βουνών
Και βαθουλώματα κοιλάδων
Και ηφαιστείων
Και όλοι ικανοποιούνται
Μέχρι που με βέλος κάποιος θεός
Δημιουργεί σιδερένια έλξη
Κανονικότητας
Που λέγεται άξονας
Γύρω από τον οποίο ο ήλιος θα γυρνάει
Με σφυγμό ιπποτικό
Και αιώνιο
Καμιά αρχή και τέλος στο ίδιο
Γαϊτανάκι ζωής και έρωτα
Ένα υπόκωφο ήχο αφήνει
Η κυκλικότητα του θανάτου μέσα στο σώμα
Και γύρω λευκό
Και γύρω γη
Και τίποτα
Μισό περίγραμμα σκέψης
Από τη συλλογή ακρογωνιαία πορεία στο και (2012)
