Σου είπα θα έρθω
Όταν θα έχουμε χορτάσει πανύψηλα λάθη
Μια εξομολόγηση που θα έρχεται
Από τα βάθη της γης
Που δεν έχει κέντρο βάρους και εύπλαστο χώμα
Σου είπα θα ακονίσω την γλώσσα μου
Τα οβάλ των ονείρων μου θα έχουν αγκυλώσεις
Γωνιώσεις και εσοχές
θα μ΄ακούσεις
Και θα χτίσω εκ νέου
Σου είπα ότι πηγαίνω τοίχο τοίχο
Τη διαδρομή, διαβάζω συνθήματα
Γράφω αποτυπώνω μουτζουρώνω
Και περιμένω το πιο τρυφερό λουλούδι
Να χει αντέξει
Να χει τολμήσει
Να βγει
Απ’ το τόσο τσιμέντο
