Κυρίως έρχεται η τελεία
Μέτρηση ποίησης σε ένα οβάλ περιβάλλον
Κυρίως έρχεται η τελεία
Όμορφη
Στρογγυλή
Αποφασισμένη
Ακολουθεί το ερωτηματικό
Η παρένθεση
Η επίφαση Η άνω και η κάτω στίξη
Η ανάγκη για συνέχεια
Η αποσιώπηση
Έρχεται θριαμβευτικά η ευχή
Να υποτάξει
Να προστάξει
Να διακυνδυνεύσει
Προστακτική ευκτική
Και με ένταση
Μας απομένει ένας υπερσυντέλικος χρόνος
Και τίποτα δεν χάθηκε όπως
Θα έπρεπε
Έπειτα παρουσιάζεται το Α
Πάντα κουρασμένο
Και ασυναγώνιστο
Ασυγκράτητο
Να επιβάλλει
Άφεση άφεση
Και ένα Ωμέγα
Να θυμίζει υπερΩκεάνιο-
Ανάμεσα σε δύο ηπείρους
Ανάμεσα σε θάλασσα αα ωω
Σαν κύματα
Της μειωμένης συνείδησης
Και επιφώνηση έρωτα
(στις τρεις του ήλιου)
Ένας ποταμός ήρθε και μου ψιθύρισε
Πως σημασία έχει μόνο η μεσαία ροή
Αυτό που πάλλεται
Που περιέχει
Οι δυο άκρες καμία αξία
Όλα ξεκινάνε νερό –όλα καταλήγουν θάλασσα
Με πολλή αφαλάτωση
Το ενδιάμεσο δέρμα –λείο σαν χέλι
Και το άλλο αφυδατωμένο σαν πιράνχας
Τρώει λέξεις που δεν υπήρξαν ποτέ
Και ροκανίζουν την μέσα σημασία στα μάγουλα
Έρχεται το γήρας των λέξεων
Σε μια ήπειρο που δεν ανακαλύφθηκε σωστά
Και από την αρχή με Τόνο
Έρχεται ο τόνος σε έννοιες που ξεψυχάνε
Εάν τις βγάζεις από την γυάλα
Και εάν τον τοποθετήσεις λάθος αλλάζει
Όλη η ιστορία του σύμπαντος
Μερικές σημασίες δεν τονίζονται από φόβο
Για την ψυχή αφίσα
Το βήτα φαίνεται ακούραστο
Λατινολάγνα ζωή
Τα γάμμα αν και με συνειρμούς
Ποτέ δεν το συναντά κανείς ξαπλωμένο
Και τίποτα δεν διακορεύει το οβάλ
Που υπόσχεται-Τίποτα
Στο δέλτα της ήβης μια Διηάνειρα
Μια λερναία Ύδρα σε πόλεμο
Και με 24 κεφάλια σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς
Εεεε;
Zαχαρωμένη ζεματισμένη αίσθηση νεότητας
Ζωή και κάθε αποτύπωμα πεθαίνει
Στο προηγούμενο χωνευτήρι συνύπαρξης
Έπειτα
Έρχεται κυρίως ο ήλιος
Περί βροχής και άνθισης ο λόγος –ώμος
Σκοτεινό Αμαζόνιο Δάσος –όμως
Και ένα
Ο όλοκληρο όλο θέληση
Θέλω Θέλω Ο Θέλλο
Κανείς δεν άκουσε τον ήχο δύο σπαθιών
Που δεν ακόνισαν καλά την μύτη
Το στόμιο
Και την δερμάτινη θήκη της Ιστορίας
Τόσοι νεκροί στις λέξεις
Τραγωδία η ζωή
Ασυγχώρητη ανάγκη για όνειρα καλοκαιρινής οπτασίας
Ιππόλυτε,
Που έιναι οι δύο άκρες του Ιώτα σου
Ενώ αρχίζει με γάμμα και όλη η καθετότητα
Σε μια στρογγυλάδα οφείλεται
Και κυρίως οφείλει;
Κυρίως έρχεται το Κάππα
Κατεπείγον
Κατηφες
Κατηφορικό
Κατακρεουργημένο
Καταστροφικό
Και όλο αποφασισμένες γραμμές
Δυνατότητα να εμπεριέχουν το οβάλ
Ανάλογα με τον γραφικό χαρακτήρα
Λαμπυρίζει η αποδοχή της συνέχειας
Σε μια αναλφάβητο εποχή της ποίησης
Η μέτρηση σε ένα οβάλ περιβάλλον
Γεννά άλλα κριτήρια
Κάθε πείραμα και μια αστεία υπόθεση
Για πειραματισμό
Το πιλοτικό πλάνο το αφήνω προοικονομία
Για το Π πριν την ρόη
Και κάθε κυκλικότητα του τετραγώνου
Μην –καμία άρνηση απαγόρευση
Όλα επιτρέπονται και γι’ αυτό γωνίες
Και γωνιώδεις αποφάσεις σε όλα
Τα στρογγυλά της απόφασης
Και για το δέλτα δεν είπα πως μόνο
Αδυναμία δεν δύναται
Ξύρισμα κόντρα στις λέξεις οι σημασίες
Μια εποχή ξεγειτονεύει τις λέξεις από
Κάθε συναίσθημα-Ξουτ!
Ξεμπροστιάζει το κενό
Το κάθε κενό επιτρέπει το άδειο
Το κενό ξετυλίγεται ξέπνοο
Οοοο οβάλ οβάλ όμορφο
Πίσω το Π τόσες αράδες
Πτύελα και συνέχεια
Ροή μόνο σε κίνηση μπροστά
Διαγώνια Υπόσχεση
Για τι έρχεται υπόσχεση
Για το Ύψιλον
Και για το Υψηλόν
Σιαμαία θα ξυπνήσω με έναν εαυτό
Που γνωρίζω ελάχιστα
Σσσσσσσσσσσσσσς
Τρελή πορεία στο Ταυ
Το τελετουργικό μιας αναστάτωσης
Τώρα που πλησιάζει το τέλος των λέξεων
Υπόσχεση για το Ύψιλον και για το Υψηλόν
Μιας αλφαβήτου σχεδόν μεσοποτάμιας
-Ο ποταμός ήρθε και μου είπε για τις εκβολές
Και τίποτα δεν υπόσχεται συνέχεια-
Άρα στο φι φωτιά φεγγοβολάει
Φοβισμένα φαντασμένα
Φαντασμαγορικά φασματοσκοπικά
Φτιασιδωμένα ποιήματα
Έλλειψης φαντασίας και φλόγας
Χωρίς πισωγύρισμα αυτή η σελίδα
Ψιθυριστά ψεκάζω σιωπή στα σεντόνια
Που λέγονται σελίδες
Με αγωνία
Ψαχουλέυουν τα σημεία εγγύτητα
Ω θέλω Υπέρ Ω κυάνιο
Μετά ο άνθρωπος στίξη
Μια ψυχή όλο στίξη
Εξαντλήσαμε τα γράμματα και τις λέξεις
Με ανακόυφιση για την λιτότητα
Και την επιμονή με απόστροφο ‘’
Της συνέχειας
Όμως όχι –
Φθάσαμε στην πραγματική διάσταση
Μιας flatland
Κατανάλωσης
Μεταβλητές διαστάσεις
Χρώμα απροσδιόριστο
Κατάδειξη και καταδίκη
Κυρίως έρχεται
Ο άνθρωπος με το κεφάλι Ο τέλειο
Τελεία τεράστια
Για να μην ακούει πλάθει τα κόμματα
Σε ωτοασπίδες /μεταβλητές διαστάσεις
Μεταβλακώδεις διαθέσεις, Ω!
Αυτιά όλο παρένθεση
Λαιμός ανύπαρκτος -όλο λίπος
Σώμα πολλα θαυμαστικά
Για βυζιά το Ωμέγα
Άνω τελεία ο αφαλός
Αγκύλη το ηβικό οστό
Και από πάνω μια ψυχή
Όλο δέρμα
Και μια επιθυμία χωρίς
Καθόλου ψυχή
Για χέρια πάλι δύο θαυμαστικά
Με πολλά διαλυτικά
Για δάχτυλα
(τα δαχτυλίδια πάλι χωρίς να αφήνουν σημάδι)
Φοβερή συμπύκνωση δύο πόδια σε ένα
Ένα πόδι βουτηγμένο σε ένα τόνο τσιμέντο
Από ερωτηματικά που δεν περπατάνε
Ποτέ
Και τα παπούτσια μια συνένωση =
Ω ! Α! Ω!
Ανάλογα με το άρωμα η συνουσία γίνεται
Και με τον εαυτό αφ’εαυτού
Και ούτω καθεξής
Έάν επιθυμείτε-πριν εισέλθετε βεβαιωθείτε
Δεν χρειάζεται ο άλλος
Ο καθρέφτης ο απαγορευμένος καρπός
Το κίνητρο το όνειρο
Ο καθείς και η σημαιούλα του μια σημαιούλα
Όλο δέρμα
Σωβινιστικού χρώματος εγώ μου
Εγώ σου εγώ του
Μην ματαιοπονείτε
Η κατανάλωση της λέξης έγινε από τα σημεία
Και η κατανάλωση των σημείων στίξης
Λάθους και έρωτα έγινε από λέξεις
Που δεν γειτόνευαν με την σημασία τους
Και από στόματα που ροή ποταμού
Ποτέ δεν άγγιξε την υπερώα τον κάλυκα
Την γλώσσα με σύνθεση
Μου είπε κάποτε η εκβολή
‘Μην σε νοιάζει το φουσκωτό του νερού
Η αποτέλεσμα ζωή έχει σημασία’
Και δεν συμφώνησα με τον ξερόχορτο ήχο της
Ούτε με την μαρμάρινη λογοαδιάρροιά της
Κάθε υπόθεση ένα λάθος δυνητικό
Ω Α
Ιω Βάκχε ευοί
Δεν έχει η γλώσσα κυκλικό ταμπεραμέντο
Λάθος μετρήσεις γίνονται πάντα
Ένα περιβάλλον οβάλ μπορεί να φέρει ποίηση
Άλλα οι γωνίες που κρύβει ίσως περισσότερη
Φυσική ροή για την ροή και τις λέξεις
Το τετράδιο έρχεται όχι κυρίως
Έρχεται τελευταίως
Ανω Τ
Και είναι ένα ολόκληρο δέντρο πετσοκομμένο
Πράσινο και καφέ –κορμός σκέψη
Που μοιάζει λευκό σαν κρυσταλλική ζάχαρη
Ναφθαλίνη ή βόμβα μιας υπερηπείρου
Που ποτέ παγωμένοι ως τότε δεν υπήρξαμε
Κάτοικοι
Αληθινοί και εκδιωγμένοι από τον χρόνο
Ένας επίτοπος
Μιας ιθαγένειας που λέγεται Άνθρωπος
(ξεκινάει από Α
και ευτυχώς σε Ω δεν καταλήγει
Κυρίως έρχεται το τέλος
Και ένας ποταμός
Στο μέσο του
Γεννιέται μια θάλασσα
Σε σχήμα οβάλ
Και με βάθος κανένα
Ωω!
Τώρα έρχεται η τελεία.
